Utracone dziedzictwo Smoków

Łatwopal ogoniasty, znany też również jako Vulmarae w języku Czarownic z pustyni Vulmy, to mierzący do trzydziestu metrów dwunożny gad, silnie związany z żywiołem ognia. Preferuje gorący klimat pustyni, jednak nie wzgardzi również towarzystwem wulkanów. Skóra gada, ciemnoczerwona, ciemnobrązowa lub czarna, pokryta symetrycznymi łuskami, jest odporna na wysokie temperatury, co umożliwia smokowi kąpanie się w lawie. Paradoksalnie niegroźny i przyjazny gatunek, zdarzały się przypadki udomowienia mniejszych okazów przez Magicznych. Smok ten miewa tendencje do stawania w płomieniach, często używa tego mechanizmu w celu odstraszenia potencjalnych agresorów, ale zdarza się mu również zapłonąć, kiedy temperatura spada poniżej preferowanego przez smoka poziomu, aby się ogrzać. Pysk łagodny, owalny, o jednej parze wąskich rogów, które osłaniają oczy. Ślepia gada są zwykle białe lub jasnożółte. Łatwopale preferują życie w parach, łączą się zwykle na całe życie. Okres lęgowy przypada na wczesną wiosnę, zwykle samica składa jedno lub dwa jaja. Jaja łatwopali są zwykle jasnoczerwone lub pomarańczowe, o skorupce przypominającej pergamin, ważą zwykle między 3-6 kilogramów. Chociaż związane z ogniem, dorosłe osobnik nie potrafią nim zionąć. Ich głównym narzędziem obrony własnej bądź ataku są długie, mocne pazury i zęby wyposażone w jad paraliżujący. Smoczątka tracą zdolność do miotania ogniem, kiedy osiągną dojrzałość, jednak zianie ogniem jest traktowane przez nie jako ostateczną metodę obrony.

Nielot ognisty to niewielki, występujący w ciepłych rejonach w bezpośrednim sąsiedztwie mórz i oceanów gad. Wydają się być porośnięte miękkim i puszystym futerkiem, jednak są to twarde i wytrzymałe na atak łuski, zwykle mają kolor biały lub jasnobeżowy. Charakterystyczne dla nielotów są czerwone nosy oraz czerwone łuski na grzbiecie, kończynach, końcówce ogona i pyszczku. Oczy najczęściej są zielone lub niebieskie. Ze względu na niewielki rozmiar i przyjazne usposobienie, nieloty często były traktowane jako kompani bądź towarzysze Magicznych mieszkających w ich sąsiedztwie. Jeden z nielicznych roślinożernych smoków, preferuje słodkie owoce i jagody. Nieloty żyją w niewielkich koloniach, jednak jak było już wspomniane, często towarzyszą Magicznym. Znane są też przypadki adoptowania przez te smoki innych małych gatunków stworzeń, a niekiedy nawet osieroconych młodych Magicznych. Pomimo małego rozmiaru, wyjątkowo inteligentny gatunek gada, szybko uczy się mówić, a nawet czytać. Nieloty gromadzą się w haremy, zwykle na jednego samca przypada pięć samic, które każdego lata znoszą do pięciu jaj (do 65 gramów), przypominających białe perły w czerwone plamy. Młode są wychowywane wspólnie przez wszystkie samice z haremu i ojca. Zwykle urządzają sobie gniazda w opustoszałych pniach rozłożystych drzew owocowych. Potrafią w pewnym stopniu manipulować zarówno wodą, jak i ogniem. Świetnie pływają i dzięki wykształconym skrzelom są w stanie oddychać pod wodą, z której niechętnie wychodzą w upalne dni.

Osówek lodowy to preferujący zimny i surowy klimat kontynentalnej tundry smok. Swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznym pomrukom, które przypominają pohukiwanie sowy. Smok wykorzystuje te pomruki w celu kontaktowania się z resztą stada. Osówki zwykle osiągają długość do czterech i pół metra. Mają lekko spłaszczone pyski z osadzonymi po bokach oczami i charakterystyczne zrogowacenia wokół uszu, które chronią ich narząd słuchowy przed mrozem. Są dość krępe, a ich kończyny masywne, o dużych i zbitych łapach, zakończonych ostrymi pazurami. Najbardziej charakterystyczną cechą osówków są ich opierzone skrzydła. Zaróno pierze, jak i łuski osówków są białe, dzięki czemu łatwiej wtopić im się w śnieżny krajobraz. Starszym osówkom wykształcają przy końcówce ogona ciemnoszare łuski układające się w wachlarz. Ich przypuszczalnym zadaniem jest ułatwianie manewrów w czasie lotu i pływania. Chociaż osówki nie oddychają pod wodą, są znakomitymi pływakami i potrafią wytrzymać pod wodą nawet do trzech godzin bez wynurzania się. Osówki preferują stadny tryb życia, często znoszą jaja od razu po wykluciu się pierwszego rzutu, aby nieco starsze potomstwo opiekowało się młodszym. Osówki łączą się w pary na całe życie, bardzo dużo czasu spędzają na poznawaniu potencjalnego partnera, i bardzo przeżywają jego śmierć. Odnotowane zostały przypadki śmierci z żalu po utracie partnera. Jajka osówek przypominają zamrożony lód, są również bardzo ciężkie, ważą średnio 12 kilogramów. Jaja znoszone są zimą, natomiast młode wykluwają się na przełomie wiosny i lata.

Nielot ognisty

Nielot ognisty

Nielot ognisty

Nielot ognisty

Nielot ognisty